© 2024 Younger at heart - Helpen zonder hulpverlenen
Gepakt! Jawel zo'n 10 coppers komen op de vroege ochtend je je eigen drugspand uittrekken en zit je in een split second met zweet in de bilnaad in de copperwaggi naar Zwolle. 4 dagen huis van bewaring en na grondig verhoor door naar de PI in Leeuwarden. Hier word je vacuüm bewaard voor een langere houdbaarheid.
Niet voor betere weerbaarheid.
Wie niet horen wil moet maar voelen! En jawel, all things considered "Shit happens"
Zoals ook bij een van onze cliënten. Hoewel...formeel was hij nog geen cliënt op het moment dat zijn moeder mij belde om me te vertellen dat hij even niet op zijn vrijwilligerswerk zou komen. "Hij moet zelf maar vertellen waarom hij er even niet is" Ik voelde hem al van mijlenver aankomen. Dopeman! Ik heb er in al die jaren een neus voor gekregen. "Karma is a Mf'r" Tijdens het laatste gesprek voor zijn aanhouding stelde ik hem voor de keus. Of the hussle of the grind?
Nou zullen veel mensen denken. "Opsluiten deze gast" Drugs! Helaas in een narcoticastad als Zutphen is het voor sommige zeer kwetsbare boys lastig om uit de shit te blijven.
In veel gevallen moet justitie ze als slachtoffer behandelen, zoals ook deze jongeman. In de praktijk gebeurt dit echter bijna nooit. Dit erkent het Openbaar Ministerie naar aanleiding van een nieuw rapport wat recent is verschenen.
Criminele uitbuiting of de zoveelste naïeve homeboj die snel geld wil pakken en niet vies is van een beetje adrenaline door zijn flikker. Kies maar. In dit geval zien wij een hele naïeve geweldige gast met een hele hoop shit. Zowel mentaal als fysiek.
Rechercheurs en officieren van justitie zien het vaak al misgaan in de beginfase van het onderzoek. Agenten zijn niet in staat om slachtoffers van criminele uitbuiting te herkennen. Ze worden vaker als dader beschouwd en riskeren forse straffen voor dealen, terwijl dat regelmatig onder dwang gebeurt.
Wie onder die omstandigheden misdaden begaat, hoeft volgens internationale regels niet te worden vervolgd. Maar vervolgens is deze regel vaak "een papieren werkelijkheid".
Een beetje hoe het sociaal domein en de Wet maatschappelijke ondersteuning voor sommige consulenten werkt.
"Slachtoffers worden te vaak als dader gezien. Dan wordt er gedacht, een drugsdealer, die gaat mee naar het bureau. Als je niet een laag dieper gaat, zie je niet dat die dader ook slachtoffer is. Dan blijft het krabben aan de oppervlakte. Als we jonge daders als slachtoffers intensief begeleiden en eventueel behandelen kunnen we ze wellicht uit de wereld van de drugs halen."
Onze cliënt mocht het in de praktijk allemaal meemaken. Vanwege fantastische diagnostiek en de hierdoor ontstane problematiek thuis en op school kwam onze cliënt al op jonge leeftijd in Frank Zappa modus: Smoken, Xtc, speed 4-mmc, 3-mmc, coke, Ketamine, 2-cb, 4-fmp, 4-fma, benzo's, GHB, methamphetamine, paddo's, LSD, DMT, changa, MDMA, Valium en Xanax.
Je kan wel stellen dat hij zijn passie had gevonden. De dexamfetamine zorgde ervoor dat hij zijn aandacht beter vasthield en zo kwam hij met ADHD van A naar B naar de onvermijdelijke "Ik kap ermee!" OD! Hopsakee. Word je even opgepikt door een traumahelikopter om je daarna te realiseren dat je hart stil stond. Bijna dood dus, want een hart moet wel pompen.
Na 2x Yes We Can Clinics de kon hij door naar Castlecraig in Schotland. Afkicken! En na een jaar Safehouse met 24 uurszorg klopt hij bij ons aan.
Hallo! Wij zijn Younger at heart. "Jij wil onze hulp? Dan moet je ons wel een handje helpen"
Een maand later word onze cliënt gepakt. De zomer zit hij vast. Ik schrijf maar weer eens een brief aan de rechter en het OM en pleit voor hulp & begeleiding naast het onontkoombaar straffen.
De rechter gaat wel een laag dieper en ziet dat onze cliënt naast dader ook slachtoffer is. De uitspraak luid; 3 jaar voorwaardelijk, een taakstraf en intensieve psychosociale begeleiding om je shit 2getter en jezelf op de rails te krijgen.
Laat dat nou precies datgene zijn waar we bij Younger ar heart goed in zijn. Dat is geen hogere wiskunde, geen bullshit, geen slap geleuter of bureaucratisch geneuzel. Als luis in de pels van de hulpverlening willen we graag onze tijd in onze cliënt steken als we zien dat iemand zelf beter-der-der wil!
Tijd die in dit geval Gemeente Zutphen alleen maar hoeft te faciliteren/ indiceren. Helaas wordt deze cliënt dat niet gegund. Met alle risico’s van dien. Voor onze cliënt zelf en voor de samenleving. De verantwoordelijk Wmo consulent heeft geen idee, leest ons rapport denk ik niet goed of met heel weinig aandacht vanwege het rumoer op zijn werkplek? Wij concluderen, doen aanbevelingen en geven advies. Allemaal in het belang van onze cliënt. Helaas! Het zal de consulent een worst wezen en beroept zich op Zutphens Wmo beleid. D.w.z. 4 uur psychosociale begeleiding p.w. voor onze cliënt en hij mag zijn heil zoeken in algemene en voorliggende voorzieningen? Wat dat ook mogen betekenen? Hij wil niet. Hij wil bij ons verder.
Het is inmiddels een mantra. Een geheim uit de yogafilosofie om geest van de gemiddelde Wmo consulent rustig te krijgen? Of een nood breekt wet never en nooit principe dat maakt dat je zelf als Wmo consulent niet hoeft na te denken over wat hier en nu goede zorg is en of dit wel toereikend gebeurt.
Nu zijn wij helaas genoodzaakt om met deze cliënt te stoppen. Van de gemeente Zutphen krijgt onze cliënt bij ons geen kans door te weinig tijd. (Ambitie)
Dat gaat dus weer mis. Shit happens. Wij voelen de verantwoordelijkheid, maar kunnen deze zo niet dragen. Wij doen ons werk goed of niet.
Om het verschil te maken hebben we tijd voor onze cliënten nodig.
Tijd om onze cliënten te laten gedijen in een klimaat waar oprechte aandacht, liefde "control your own destiny" en fight the power" centraal staan. Tijd om te mogen rollen met de "big boys", Tijd om te vallen en weer op te staan. Om gewaardeerd te worden voor wie je bent. Tijd om als een halve zool tekeer te gaan en al je verbale agressie bij ons ten toon te spreiden. Tijd om ze een soort van gezinsleven te laten zien. Om familie te zijn, om een gezond netwerk op te bouwen en tijd om een voorbeeld voor anderen te worden. Tijd om ze te helpen zonder hulpverlenen. Dat hulpverlenen kennen ze inmiddels wel.
Inmiddels zit de proeftijd met deze cliënt erop en dat heeft ons geleerd dat hij het investeren waard is. Hij wil zelf; hij moet niks. Hij is gemotiveerd en we zien hem met de dag groeien. Een hart van goud, maar voor zichzelf op komen ho maar! Dat kan hij niet. Nee zeggen?, kan hij niet! Maken mensen hier misbruik van? Als wij hem niet in de gaten houden. Zeker! Is hij van de dope af? Helemaal! Blijft dat zo?
Wacht maar af..
Dus wanneer is iemand slachtoffer, en wanneer wordt je dader? "De scheidslijn is dun", "Iedereen begrijpt dat als je een pistool op je hoofd gericht krijgt, je dingen onder dwang doet die strafbaar zijn.
Bij Younger at heart is het dagelijkse kost om dit soort boys, dames en of gezinnen tegen zichzelf en hun omgeving in bescherming te nemen, om ze weerbaar te maken en af te slaan. Linksom of rechtsom.
A life of crime is ook een vak en als de kansen je niet zijn gegeven. Weten wij waarom je mensen hebt die noodgedwongen dit leven leven. Hulp krijgen ze niet of nauwelijks en in Zutphen weten wij inmiddels waar dit voor een aantal van onze cliënten toe heeft geleid.
Niet voor betere weerbaarheid.
Wie niet horen wil moet maar voelen! En jawel, all things considered "Shit happens"
Zoals ook bij een van onze cliënten. Hoewel...formeel was hij nog geen cliënt op het moment dat zijn moeder mij belde om me te vertellen dat hij even niet op zijn vrijwilligerswerk zou komen. "Hij moet zelf maar vertellen waarom hij er even niet is" Ik voelde hem al van mijlenver aankomen. Dopeman! Ik heb er in al die jaren een neus voor gekregen. "Karma is a Mf'r" Tijdens het laatste gesprek voor zijn aanhouding stelde ik hem voor de keus. Of the hussle of the grind?
Nou zullen veel mensen denken. "Opsluiten deze gast" Drugs! Helaas in een narcoticastad als Zutphen is het voor sommige zeer kwetsbare boys lastig om uit de shit te blijven.
In veel gevallen moet justitie ze als slachtoffer behandelen, zoals ook deze jongeman. In de praktijk gebeurt dit echter bijna nooit. Dit erkent het Openbaar Ministerie naar aanleiding van een nieuw rapport wat recent is verschenen.
Criminele uitbuiting of de zoveelste naïeve homeboj die snel geld wil pakken en niet vies is van een beetje adrenaline door zijn flikker. Kies maar. In dit geval zien wij een hele naïeve geweldige gast met een hele hoop shit. Zowel mentaal als fysiek.
Rechercheurs en officieren van justitie zien het vaak al misgaan in de beginfase van het onderzoek. Agenten zijn niet in staat om slachtoffers van criminele uitbuiting te herkennen. Ze worden vaker als dader beschouwd en riskeren forse straffen voor dealen, terwijl dat regelmatig onder dwang gebeurt.
Wie onder die omstandigheden misdaden begaat, hoeft volgens internationale regels niet te worden vervolgd. Maar vervolgens is deze regel vaak "een papieren werkelijkheid".
Een beetje hoe het sociaal domein en de Wet maatschappelijke ondersteuning voor sommige consulenten werkt.
"Slachtoffers worden te vaak als dader gezien. Dan wordt er gedacht, een drugsdealer, die gaat mee naar het bureau. Als je niet een laag dieper gaat, zie je niet dat die dader ook slachtoffer is. Dan blijft het krabben aan de oppervlakte. Als we jonge daders als slachtoffers intensief begeleiden en eventueel behandelen kunnen we ze wellicht uit de wereld van de drugs halen."
Onze cliënt mocht het in de praktijk allemaal meemaken. Vanwege fantastische diagnostiek en de hierdoor ontstane problematiek thuis en op school kwam onze cliënt al op jonge leeftijd in Frank Zappa modus: Smoken, Xtc, speed 4-mmc, 3-mmc, coke, Ketamine, 2-cb, 4-fmp, 4-fma, benzo's, GHB, methamphetamine, paddo's, LSD, DMT, changa, MDMA, Valium en Xanax.
Je kan wel stellen dat hij zijn passie had gevonden. De dexamfetamine zorgde ervoor dat hij zijn aandacht beter vasthield en zo kwam hij met ADHD van A naar B naar de onvermijdelijke "Ik kap ermee!" OD! Hopsakee. Word je even opgepikt door een traumahelikopter om je daarna te realiseren dat je hart stil stond. Bijna dood dus, want een hart moet wel pompen.
Na 2x Yes We Can Clinics de kon hij door naar Castlecraig in Schotland. Afkicken! En na een jaar Safehouse met 24 uurszorg klopt hij bij ons aan.
Hallo! Wij zijn Younger at heart. "Jij wil onze hulp? Dan moet je ons wel een handje helpen"
Een maand later word onze cliënt gepakt. De zomer zit hij vast. Ik schrijf maar weer eens een brief aan de rechter en het OM en pleit voor hulp & begeleiding naast het onontkoombaar straffen.
De rechter gaat wel een laag dieper en ziet dat onze cliënt naast dader ook slachtoffer is. De uitspraak luid; 3 jaar voorwaardelijk, een taakstraf en intensieve psychosociale begeleiding om je shit 2getter en jezelf op de rails te krijgen.
Laat dat nou precies datgene zijn waar we bij Younger ar heart goed in zijn. Dat is geen hogere wiskunde, geen bullshit, geen slap geleuter of bureaucratisch geneuzel. Als luis in de pels van de hulpverlening willen we graag onze tijd in onze cliënt steken als we zien dat iemand zelf beter-der-der wil!
Tijd die in dit geval Gemeente Zutphen alleen maar hoeft te faciliteren/ indiceren. Helaas wordt deze cliënt dat niet gegund. Met alle risico’s van dien. Voor onze cliënt zelf en voor de samenleving. De verantwoordelijk Wmo consulent heeft geen idee, leest ons rapport denk ik niet goed of met heel weinig aandacht vanwege het rumoer op zijn werkplek? Wij concluderen, doen aanbevelingen en geven advies. Allemaal in het belang van onze cliënt. Helaas! Het zal de consulent een worst wezen en beroept zich op Zutphens Wmo beleid. D.w.z. 4 uur psychosociale begeleiding p.w. voor onze cliënt en hij mag zijn heil zoeken in algemene en voorliggende voorzieningen? Wat dat ook mogen betekenen? Hij wil niet. Hij wil bij ons verder.
Het is inmiddels een mantra. Een geheim uit de yogafilosofie om geest van de gemiddelde Wmo consulent rustig te krijgen? Of een nood breekt wet never en nooit principe dat maakt dat je zelf als Wmo consulent niet hoeft na te denken over wat hier en nu goede zorg is en of dit wel toereikend gebeurt.
Nu zijn wij helaas genoodzaakt om met deze cliënt te stoppen. Van de gemeente Zutphen krijgt onze cliënt bij ons geen kans door te weinig tijd. (Ambitie)
Dat gaat dus weer mis. Shit happens. Wij voelen de verantwoordelijkheid, maar kunnen deze zo niet dragen. Wij doen ons werk goed of niet.
Om het verschil te maken hebben we tijd voor onze cliënten nodig.
Tijd om onze cliënten te laten gedijen in een klimaat waar oprechte aandacht, liefde "control your own destiny" en fight the power" centraal staan. Tijd om te mogen rollen met de "big boys", Tijd om te vallen en weer op te staan. Om gewaardeerd te worden voor wie je bent. Tijd om als een halve zool tekeer te gaan en al je verbale agressie bij ons ten toon te spreiden. Tijd om ze een soort van gezinsleven te laten zien. Om familie te zijn, om een gezond netwerk op te bouwen en tijd om een voorbeeld voor anderen te worden. Tijd om ze te helpen zonder hulpverlenen. Dat hulpverlenen kennen ze inmiddels wel.
Inmiddels zit de proeftijd met deze cliënt erop en dat heeft ons geleerd dat hij het investeren waard is. Hij wil zelf; hij moet niks. Hij is gemotiveerd en we zien hem met de dag groeien. Een hart van goud, maar voor zichzelf op komen ho maar! Dat kan hij niet. Nee zeggen?, kan hij niet! Maken mensen hier misbruik van? Als wij hem niet in de gaten houden. Zeker! Is hij van de dope af? Helemaal! Blijft dat zo?
Wacht maar af..
Dus wanneer is iemand slachtoffer, en wanneer wordt je dader? "De scheidslijn is dun", "Iedereen begrijpt dat als je een pistool op je hoofd gericht krijgt, je dingen onder dwang doet die strafbaar zijn.
Bij Younger at heart is het dagelijkse kost om dit soort boys, dames en of gezinnen tegen zichzelf en hun omgeving in bescherming te nemen, om ze weerbaar te maken en af te slaan. Linksom of rechtsom.
A life of crime is ook een vak en als de kansen je niet zijn gegeven. Weten wij waarom je mensen hebt die noodgedwongen dit leven leven. Hulp krijgen ze niet of nauwelijks en in Zutphen weten wij inmiddels waar dit voor een aantal van onze cliënten toe heeft geleid.